We zijn net een week op pad geweest met de camper. Het voelt altijd zo lekker om me niet druk te maken over hoe ik er uit zie. Waarom kan dat ook niet op de andere dagen? Ik voel me beter in deze kleding. Dus waarom kan ik bijvoorbeeld niet gewoon in m’n bergwandelschoenen en m’n zachte, vormloze truien naar m’n werk?
Volgens mijn modebewuste collega kunnen bergwandelschoenen “zoooo echt niet”. Ze zijn ALTIJD bruin of grijs, anti vrouwelijk en zien er niet uit. Ze had ze echter nog nooit aangepast en weigerde dit dus ook pertinent om de redenen die ik net benoemde. Aangezien ik ze wel regelmatig draag, weet ik dat deze schoenen net als sloffen voelen aan je voeten. En ik had nieuwe nodig.
En toen zag ik ze… bergwandelschoenen met vrolijk paars gekleurde zolen en veters. De kleuren makene ze toch iets minder afschrikwekkend, maar echt overtuigd was mijn collega nog steeds niet! De verkoper had onze discussie kennelijk gehoord en begon tot mijn plezier een charme-offensief om mijn collega te overtuigen ze een keer aan te proberen. Tot mijn verbazing ging ze overstag om ze eens te passen. Ik had dit merk wandelschoenen altijd en voor mij kon hij een maat 38 halen.
Welke maat kan ik voor jou halen vroeg de verkoper aan mijn collega? Uh… 38, antwoorde ze aarzelend. Dat kwam overeen met wat ze mij wel eens had verteld. We hadden ongeveer dezelfde maat, ondanks het feit dat ik 15 cm groter ben dan zij. De verkoper hoorde de twijfel in haar stem en bood aan om haar voeten te meten met een speciaal meetinstrument. Nadat ze haar voeten op dit apparaat had gezet, kwam hij tot de conclusie dat ze maat 42 nodig had. Whaaat 42? Volgens mijn collega was het meetapparaat niet goed, ze had normaal maat 38. De verkoper vroeg vervolgens hoe ze in godsnaam haar voeten in een maat 38 kreeg. Volgens zijn meetapparaat zou ze maat 41 moeten hebben en bergschoenen dus in maat 42. Ze heeft de bergwandelschoenen uiteindelijk gepast, vond ze lekker zitten, maar ze daadwerkelijk kopen ging weer een stap te ver.
Wat is dat toch dat wij vrouwen dit soort rare dingen uithalen, alleen om te kunnen zeggen dat we een maatje minder, of in dit geval 3 maten minder hebben? Voor wie “lopen” we deze pijn te lijden? Lekker belangrijk welke maat je hebt of dat je modeloze kleding draagt! Voor wie doen we toch zo raar? Zijn we bang voor kritiek van de mensen die zich zelf in een maatje minder hebben weten te proppen, maar de hele dag pijn lijden? Ben ik minder, of doe ik mijn werk minder, omdat ik me niet kleed als de rest?
Morgen ga ik in een vormloze “zwaar uit de mode zijnde” maar “oh zo lekkere zachte trui” en mijn “oh zo lekker zittende” bergwandelschoenen naar mijn werk. Kom maar op met je blikken en je kritiek! Ik zit lekker in mijn vel. Uh in mijn kleding…
