Ouderschap

Waar zou ik zijn zonder billendoekjes…

Het is 07:21 uur als ik wakker word terwijl Fender nog naast me ligt te snurken. Ik draai mij zachtjes nog een keer om, sluit mijn ogen weer en inwendig moet ik lachen. Ik bedenk me dat het minstens twee maanden geleden moet zijn dat ik na zeven uur wakker werd! Dat kan niet anders dan de start van een mooie dag zijn grinnik ik terwijl ik naar mijn slapende ventje kijk. Niets is minder waar: in record tempo ontvouwt zich in huize van den Brink voor half tien ’s ochtends een scenario waarvan je in je broek zou pissen van het lachen.

Gezellig zitten Fender en ik aan het ontbijt – waar nog geen kopjes, borden en/of bestek zijn gesneuveld, dikke duim voor Fender! – als er vervolgens een vieze geur mijn neus in drijft. Ik vraag Fender of hij soms gepoept heeft en breed grijnzend knikt hij ja. Al wijzend naar de wc-deur roept hij “plassen!”. Terwijl ik hem mee naar boven neem voor een schone luier wijs ik hem nog even fijntjes terecht dat hij eigenlijk bedoelt dat hij heeft gepoept. Wil je je kind ooit zindelijk krijgen dan moet je toch ergens beginnen met correct taalgebruik en bewustwording, niet?

Lees ook: een ongeluk zit in een klein hoekje

Oef!!

Op de commode doe ik zijn vieze broek, romper en luier uit – want doorgelekt to the max dit keer – en grijp geroutineerd met mijn rechterhand naar de billendoekjes. Nu echter geïrriteerd graai ik nog een paar keer – mis welteverstaan – en kijk ik naast mij naar de billendoekjes, die er gisteravond toch écht nog lagen. Oja, dat is ook zo… het pak was op en het laatste pak ligt beneden in de luiertas mompel ik en wanhopig kijk ik naar het poepspektakel voor mij. Broek, romper en t-shirt; alles zit onder de shit.

Ik concludeer dat dit echt te veel is om alleen met de luier af te vegen maar ik kan hem in deze staat ook niet op de grond neerzetten, daar is hij echt te vies voor. Ik bedenk het volgende strijdplan: het ergste met een grote hydrofiel luier weg vegen – die kan daarna wel uitgespoeld worden en in een heet sopje-, vervolgens Fender met z’n blote billen even op de grond parkeren, slaapkamerdeur dicht doen en dan – fingers crossed! – heel snel naar beneden rennen om de billendoekjes te pakken.

Waar zou ik zijn zonder billendoekjes…

Ik zet Fender in zijn blote billetjes op de grond, vertel hem dat hij vooral nergens aan mag komen en op mama moet wachten en ren als een malle de trap af. Ik gris de billendoekjes uit de luiertas en sprint als een heuse Daphne Schippers de trap weer op. Wanneer ik zijn slaapkamerdeur open doe en opgelucht zie dat er geen poep aan de muren zit – the worst case scenario everrrrrr – ontspan ik weer een beetje. Ik loop naar Fender toe om hem op te pakken maar al gauw zie ik dat er toch iets niet klopt. Hij staat bij de commode naar het kastje en de vloer te kijken tot ik dichterbij kom en hem vraag wat hij aan het doen is. Hij wijst met z’n vingertje van het kastje naar de vloer, waar zich inmiddels een mooi goudgeel plasje heeft gevormd en roept trots: “plassen!”.

Volgens mij hè, weet mijn peuter prima het verschil tussen poepen en plassen!

*Uitgelichte foto via Shutterstock

In dit artikel kunnen affiliate linkjes voorkomen. Wij ontvangen een kleine commissie wanneer je doorklikt via zo'n linkje en een aankoop doet. Dit kost jou niets extra, de verkopende partij neemt deze commissie voor zijn rekening. Blij met de informatie die je op onze website gevonden hebt? Dan zijn we dankbaar wanneer je je aankoop doet via een van deze linkjes. Veel leesplezier!
Back to top button