Gastblogs

Drank maakt meer kapot dan je lief is

Nou, dit is me het weekend wel. Prima, met een vrijgezelle vriendin en een “bezette” vriendin een stedentripje maken. Als de vrijgezelle vriendin dan een scharrel heeft blijf ik tenminste niet alleen over maar heb ik mijn “bezette” vriendin nog. Dacht ik…

Mijn o zo brave “bezette” vriendinnetje Kim kan het hoge promillage alcohol in haar lijf klaarblijkelijk niet de baas en gaat voor gaas. Maar liefst 2 uur lang blijft ze weg als ze samen met “Mr.” Martinez drankjes gaat halen. Aangezien Rebecca ligt te flirten op de bank en zich van niets meer iets aan trekt ben ik blijkbaar de enige die behoorlijk nerveus begin te worden als Kim maar weg blijft. Als ik naar de bar loop is ze nergens te bekennen. Ik loop terug naar ons hoekje en ik probeer haar te bellen. Meteen zie ik fel licht flikkeren in de opening van haar tas. Mobiel zit in haar tas… Wat nu? Ik had het moeten zien aankomen, wat een tut ben ik ook dat ik haar niet tegenhield. Nee, ze is oud en wijs genoeg, ik moet me hier toch niet schuldig over voelen? Maar wie zegt dat ze “iets” aan het doen is met die Martinez? Straks is ze ontvoerd ofzo… Wie weet wat ze allemaal met haar doen! Ik zoek mijn berichtjes van Tom op en begin te tikken. Nee, niet handig. Niet over beginnen. Maar wat moet ik dan? Hier blijven wachten? Ik denk aan Max. O Max, wat erg! Kan ik die OOIT nog onder ogen komen? Ik ben ineens broodnuchter. Wat een hel…

Ik besluit terug te gaan naar het hotel, ik ga hier niet toe zitten kijken hoe Rebecca en haar scharrel elkaar liggen af te lebberen. Het enige wat ik haar zeg is dat ik de tas van Kim mee neem, aangezien Rebecca die niet echt in het oog kan houden. Met mijn ziel onder mijn arm loop ik over straat, hopende dat ik Kim elk moment tegen het lijf loop. Maar helaas. Eenmaal op de kamer laat ik me op bed vallen en zet de tv aan en ik val snel in slaap.

Ik schrik wakker van gebons op de deur. Jeetje, kan dat niet iets zachter?? Ik strompel er naartoe, ik ben kapot! Als ik de deur open doe staat Kim in de opening, haar gezicht nat van de tranen. “Waarom heb je me niet tegen gehouden?” roept ze naar me. “Wat gebeurt er met me San!” Ik zet haar op de rand van het bed en geef haar een glas water. Ik weet niet hoe laat het inmiddels is en ook niet waar Rebecca uithangt. Dit weekend had ik me wel iets anders voorgesteld.”Max!” ze begint nog harder te huilen. “O nee Max! Wat moet ik tegen hem zeggen? Wat heb ik gedaan?” We praten en praten, heel lang… En besluiten dan om te gaan slapen. Morgen maar weer verder kijken. Zonder alcohol is het waarschijnlijk allemaal wat beter te overzien.

Zo’n volgende dag begint ook niet rooskleurig. Het is 10.30u als ik wakker word. Shit, het ontbijtbuffet hier in het hotel kunnen we vergeten. Rebecca ligt weer op de plek waar ze hoort zie ik, gelukkig. Rond de middag zitten we op terras, aan ons late ontbijt. Croissants en smoothies. Dit hele weekend krijgt wel even een andere lading na gisteravond. Rebecca is er achter gekomen dat haar scharrel toch niet helemaal is “wat ze er van had verwacht” en Kim heeft iets om heel goed over na te denken. We besluiten de komende 2 dagen wat rustiger aan te doen met de drank en wat meer met elkaar te genieten van deze mooie stad en het lekkere weer. Het dolle is er een beetje af, er wordt gepraat, gepraat en nog eens gepraat. Arme Kim. Nee, arme Max. Drank maakt meer kapot dan je lief is.

In dit artikel kunnen affiliate linkjes voorkomen. Wij ontvangen een kleine commissie wanneer je doorklikt via zo'n linkje en een aankoop doet. Dit kost jou niets extra, de verkopende partij neemt deze commissie voor zijn rekening. Blij met de informatie die je op onze website gevonden hebt? Dan zijn we dankbaar wanneer je je aankoop doet via een van deze linkjes. Veel leesplezier!
Back to top button