Ouderschap

Ik snap nooit wat jij de hele dag doet hoor, je bent toch vrij!

Morgen weer vroeg opstaan, zucht mijn collega. Jij bent morgen tenminste lekker vrij.

Mijn andere college doet nog een duit in het zakje. En schoonmaken hoef je ook niet, want je hebt toch een schoonmaaktser? Wat doe je dan eigenlijk de hele dag?

Nou, ik ben best druk, bedenk ik mezelf:

07.15 uur – Ik open de deur voor de schoonmaakster. Nadat ik de avond ervoor door het huis ben gerend om ervoor te zorgen dat ze niet alleen bezig is met opruimen, maar dat ook daadwerkelijk overal bij kan om schoon te maken. Manlief begrijpt dit niet; “Zij is toch de schoonmaakster?”

Klopt! En ze zorgt er binnen een paar uur voor dat het hele huis wel 5 minuten lang schoon is. Want als iedereen weer thuis is, is er na 5 minuten niet meer te zien dat ze is geweest.

07.30u – De meiden komen uit bed, ik ben inmiddels gedoucht en aangekleed. Om het “aankleedritueel” allemaal wat sneller te laten verlopen én zonder drama’s heb ik het volgende ingesteld:

geen kleren aan = niet naar beneden = geen televisie kijken.

De kids lopen trouw naar de kledingkast om daar een van de 5 setjes kleding uit te kiezen. De dames willen namelijk zelf kiezen wat ze dragen. Om te voorkomen dat dit elke ochtend tot het niet pedagogisch verantwoord “kinderen-in-kleding-wurmen” leidt, maken we elke zondag 5 setjes kleding die ze zelf uitkiezen. De meest mooie combinaties komen voorbij, Fred van Leer valt in het niet bij wat de dames uitkiezen. Van sommige kleuren en motiefjes wist ik niet dat het bij elkaar matchte, maar zij vinden van wel. Mijn rol blijft beperkt tot het in de gaten houden van de weergoeroes, van de modegoeroes snap ik toch niets. Maar aangezien de weergoeroes ook de plank wel eens mis slaan, gaat het niet altijd helemaal goed. In de regen een verkeersles fietsen met een minirok is niet echt een gelukkige combinatie. Maar gelukkig heb ik een meedenkende juf die nog wel eens wat kleding over heeft. Een korte rok en een (iets te grote) spijkerbroek van de juf gaan best samen; die jurk óf rok is nl. elke dag bij beiden een must.

Goed, dame 1 zit al aangekleed voor de televisie. Als dame 2 ook klaar is ren ik naar beneden om te zorgen dat ze ook iets krijgen waarmee ze hun magen kunnen vullen. Intussen heeft de schoonmaakster voor ruimte op de eettafel gezorgd, niet wetende dat ik alles wat ik gisteravond heb neergezet nu weer opnieuw neer moet zetten. Gelukkig hoeven ze op woensdag niet al te veel mee te nemen naar school…

Ik maak het ontbijt, poets nog wat tanden, borstel wat haren en vul de tassen voor school. Ondertussen probeer ik ook nog geïnteresseerd naar de verhalen van de kids te luisteren onder het genot van mijn eigen ontbijt en een halve kop thee. Ondertussen spoor ik ze aan om “een beetje door te eten”, want we moeten zo naar schoohool!

08.30u – Alarm!!!

“We moeten nu echt gaan! Schoenen aan, waar zijn jouw schoenen?”
“Weet ik niet mama.”
“Waar heb je ze uitgedaan dan?
“Uh, boven?”
“Ga kijken waar ze zijn dan!”
“Mama! Er zit poep onder m’n schoen!”
“Gatver. Waarom doe je je schoen dan aan? Het hele huis zit onder! Trek maar uit, doe hem zo maar bij de voordeur aan.”
“Mama, waar is mijn jas?
“Aan de kapstok. Maar ik wil die roze niet aan. Ik wil de paarse aan!”
“Dan heb je nu even pech, ik weet niet waar de paarse is.”
“Mama, ik kan m’n schoenen niet vinden.”
“Dan doe je je laarzen aan, die staan bij de voordeur.”
“Maar…waarom heb je geen sokken aan, schat? Je moet toch sokken aan!”
“Die lagen niet bij het setje mama.”
Zucht.

Vraag me niet hoe, maar toch staan we na 5 minuten buiten. De oudste loopt steevast kauwend met een boterham of cracker in haar hand naar school. En natuurlijk heeft ze tegen de tijd dat we op school aankomen een pindakaas smiley vanaf haar mondhoeken tot haar oren, die ik natuurlijk pas ontdek als ik door het raam naar haar zwaai.

Snel check ik nog de papieren lijstjes op het raam van haar klas om te zien of ik nog mama-huiswerk heb. Zoals dingen die mijn dochter mee moet nemen naar school, een verkeerslesje, luizenmoeder spelen of het versieren van kind of school voor weet ik veel wat voor een feestje. Gelukkig vandaag geen huiswerk…

Op naar juf nummer twee. Nadat we alle spullen in de juiste bakken hebben gedumpt, een bak voor fruit en drinken en een bak voor de lunch en drinken, stappen we het lokaal binnen. Direct word ik besprongen door 3 andere kinderen, omdat ik wel eens leuk heb gedaan op een schoolreisje. De een springt op m’n rug, de ander hangt aan m’n been en weer een andere hangt aan m’n arm. Nadat ik de kids uit de innige omarming los heb gemaakt, tracht ik mijn eigen kind een knuffel te geven, maar weer een ander kind ziet haar kans schoon om op m’n rug te springen. Gelukkig dat ik vandaag vrij ben, want m’n kapsel wordt er niet beter van op deze manier. Even, heel even komt het in mij op om dit kind een slinger te geven. Maar geduldig laat ik haar uiteindelijk van m’n rug afglijden, geef snel Serena een kus en vlieg de deur uit. Hoe doet zo’n juffrouw dat toch, denk ik als ik even later door het raam van de klas naar binnen kijk en zie dat alle kids netjes op een stoel zitten en aandachtig naar de juf luisteren.

Nog even een snelle blik op de lijstjes  op het raam van deze juf: graag voorwerpen meenemen met de letter “Z”. Zou een “zaag” iets zijn om mee te nemen? Ik zie bloederige beelden voor me, nee lijkt me niet handig. Uhm.. Zandloper, zeven, zilver, pffff.. Zonnebloem! Ik heb nog een stoffige stoffen zonnebloem. Die maar even klaarleggen dan.

Ik snel mij naar huis, want Toby zal ook moeten afwateren.

Pling! Op de groepsapp van mijn oudste dochter lees ik dat de kinderen wc-rollen mee moeten nemen voor een of ander project. Een andere moeder voegt daar aan toe dat er ook een pasfoto moet gaan komen voor weer een ander project. Nou dat weer! Hoe kom ik nu weer snel aan een pasfoto van Kiki?

Als ik thuiskom zet ik nog even koffie voor de schoonmaakster. Ik maak snel wat op Marktplaats verkochte spulletjes verzendklaar en op dan besef ik dat het vandaag betaaldag is. Het regent keihard dus op de fiets naar de geldautomaat is geen optie. Maar met de auto ook niet, we hebben beide auto’s ingeruild voor een auto die nog moet worden gekeurd voor invoering in Nederland. En dus race ik met de camper naar het winkelcentrum om te pinnen. Zo handig, NOT!

Als ik toch in het winkelcentrum ben doe ik meteen vast boodschappen voor vanavond en breng ik de pakketjes voor Marktplaats weg. Onderweg zie ik de schoonmaakster al in het park lopen. Ik roep haar, zodat ik haar bij het station kan afzetten. Ik betaal haar snel wanneer ze uitstapt en race weer terug naar huis.

Ik loop een grote ronde met Toby, omdat hij gisteren minder buiten is geweest doordat we allebei moesten werken.

11.00u – Time flies, nog maar een half uur voordat ik de kids weer uit school moet halen. Als ik nog even wat rekeningen betaal die bijna “over tijd” zijn belt Duncan. Of ik nog even een pakketje voor hem kan wegbrengen, hij is aan het werk en het gaat hem niet op tijd lukken.

“Nee, schat ik zit net even en ik moet zo de kinderen ophalen.” antwoord ik op zijn vraag. Aan de andere kant klinkt een zucht, ietwat geïrriteerd. “Ik snap nooit wat jij de hele dag doet hoor, je bent toch vrij?”

Ja ammehoela, het is nog niet eens middag!

 

Image courtesy of Jesadaphorn at FreeDigitalPhotos.net

In dit artikel kunnen affiliate linkjes voorkomen. Wij ontvangen een kleine commissie wanneer je doorklikt via zo'n linkje en een aankoop doet. Dit kost jou niets extra, de verkopende partij neemt deze commissie voor zijn rekening. Blij met de informatie die je op onze website gevonden hebt? Dan zijn we dankbaar wanneer je je aankoop doet via een van deze linkjes. Veel leesplezier!
Back to top button