Binnenkort ben ik rijk. Ik heb niet een klein beetje geld, nee ik ben straks stinkend rijk. Hoe dat kan?
Ik win de staatsloterij.
Dat zegt iedereen… Klopt! Maar iedereen roept het zomaar, ik WEET het gewoon. Ik ben straks gewoon heel rijk.
Maar waarom wil je rijk zijn, geld maakt niet gelukkig? Nee, dat klopt, maar dat is ook niet de reden. Ik heb geld nodig, veel geld!
Doordat ik nu moet werken voor mijn geld, heb ik te weinig tijd voor wat ik echt belangrijk vind. Ik vind kinderen belangrijk, uiteraard mijn eigen kinderen, maar eigenlijk vind ik alle kinderen belangrijk. Ik zou mij het liefste de hele dag bezighouden met “redden” van kinderen. Waarom?
Kinderen zijn de toekomst, zij zijn het die er straks voor zorgen dat de wereld draait. Op hen moeten wij straks bouwen, zij moeten straks voor ons zorgen. Zij moeten zorgen voor de toekomst van de wereld, de toekomst van ons bestaan.
Als we alle verhalen moeten geloven kan het vanaf nu alleen nog maar slechter gaan met onze wereld. Door de opwarming van de aarde stijgt het water tot onder onze neuzen, er zitten gaten in de ozonlaag van hier tot Tokio, mensen maken elkaar af omdat de ander een andere geloofsovertuiging heeft of gewoon omdat het leuk is. We eten plastic deeltjes, chemisch gemanipuleerd voedsel, stapelkoeien en ga zo maar door.
Feit is, dat we moeten zorgen dat onze kinderen sterk genoeg zijn om dit aan te kunnen. Ze hebben straks een moeilijke taak, laat ze dan zo lang mogelijk kind zijn en opgroeien als personen met een gezonde dosis zelfvertrouwen. Waarom gaan we zo slecht met hen om?
We laten kinderen getuige zijn van oorlogen, we laten ze verhongeren of we buiten ze uit. Maar we projecteren ook onze eigen angsten, ideeën, onverwerkte emoties en trauma’s op hen. We overvoeden ze met te veel informatie, te veel spullen, slechte gewoonten, te veel eten of te veel verwachtingen.
Geen kind is hetzelfde, maar elk kind heeft in de basis liefde en een veilige omgeving nodig om zichzelf te ontdekken.
Kinderen ZIJN al, die hoeven we niet beter te maken. Kijk naar een kind. Kijk naar wat het al kan en kijk dan wat het nodig heeft. Je kind is geen verlengstuk van jezelf, geen product of boksbal, maar ook zeker geen porseleinen poppetje. Laten we kinderen gewoon kind zijn. Laten we zorgen dat ze een veilige omgeving hebben om in op te groeien, met een gezonde dosis liefde. Dat kan best, ik heb daar geen protocollen voor nodig. Ik heb ervaring met kinderen, ik heb een visie, ik heb gezond verstand en ik heb inzicht en liefde over. Ik mis nu alleen nog geld, veel geld. Dus… ik win de staatsloterij.
