Op een vrije dag lijkt het mij wel eens een uitdaging om voor het eerst pompoensoep te maken. Ik hou van koken en bakken, zeker als het iets nieuws betreft. Bovendien vliegen de pompoensoep-recepten mij om de oren via social media en andere kanalen. Dus hup, op naar de Jumbo voor de ingrediënten voor mijn (vind ik) hippe recept.
Dág rijsttafel, hallo pompoensoep
Op het moment dat ik die middag tijdens de lunch aankondig dat ik pompoensoep ga maken kijkt Johan een beetje zuur. “Ja schat, ik kan niet Indonesische rijsttafels blijven maken he?” Alhoewel dit favoriet is voor menig familielid en vriend. “Ja pap”, oppert Floor, “als jij de hagelslag die in je curry op je bord het liggen opsmikkelt is pompoensoep geen uitdaging he?!” Floor kijkt triomfantelijk naar mij en zegt: “Graag gedaan!”
En ja dan is het zover, wortels, check, kokosmelk check, en pompoen… CHECK! Het lijkt een groot oranje gevaarte maar hey, een uitdaging ga ik niet uit de weg! Eerst maar beginnen met de wortels snijden, het aanrecht is nu al oranje, wat gezellig ziet het er uit.
Pompoen snijden; wat een hels karwei!
Nu de pompoen… ik pak mijn scherpste mes, onze hond ligt naast mij in de keuken en kijkt mij vertwijfeld aan. Als dit maar goed gaat denkt hij vast… vrouwtje snijdt zich al vaak in de vingers met een simpele ui! Hij lijkt dan ook zijn pootjes voor de ogen te doen omdat hij niet durft te kijken. Ik pak het mes en begin te snijden. Allemachtig wat is dat ding hard! Een millimeter kom ik erin, er verschijnen al wat zweetdruppels op mijn voorhoofd. Rustig blijven Merel, laat je niet gek maken door een pompoen! Iets meer druk zetten dan? Het ding is glad en hard en mijn mes beland dan ook VLAK naast mijn pink. OEPSIEEEE… De hond kijkt inmiddels verschrikt weg van mij.
In gedachten zie ik Johan mij verschrikt wegduwen van het aanrecht vandaan. ALLEMACHTIG WAT EEN ROTDING!!! De woede op mijn pompoen begint nu toch echt de overmacht te krijgen. Slachten wil ik het, in hele kleine stukjes. Ik besluit eens te googelen: hoe snijd je een pompoen. In de magnetron leggen staat er, dan wordt ie zo zacht als boter. Yesss! Nu heb ik het gevonden hoor. Ik leg het gevaarte in de magnetron en doe een poging. “Zacht als boter?!! YEAHH RIGHT!! Het lukt uiteindelijk, na lang opwarmen.
Doe mij maar een Indonesische rijsttafel
Dan in stukken snijden, dan de pitjes eruit lepelen… mijn aanrecht is nu een onsmakelijk oranje tafereel geworden. Wat een rotwerk! Gelukkig belt Floor mij op dat ze bij haar vriendinnetje pompoenen gaat snijden voor Halloween. En ik denk bij mezelf, mooi! Want dit is de LAATSTE pompoen die ik ooit snij! Johan komt thuis en triomfantelijk laat ik mijn pruttelende oranje pan zien. Kijk schat, geniet er maar van, want dit is de eerste maar ook laatste keer, de volgende keer eten we gewoon weer die heerlijke Indonesische rijsttafel.
*Uitgelichte foto via Shutterstock
