Reiskriebels; ze gaan nooit meer weg
Ik heb het al eens eerder geschreven, dat ik jaren lang ontzettend onrustig ben geweest wat reizen betreft en dan voornamelijk als het over verre reizen ging. In een paar jaar tijd heb ik behoorlijk wat van de wereld gezien en wist ik altijd, als ik ergens was, wat de volgende bestemming zou worden. Zo was ik in Noord Amerika en reisde door de USA, Canada en Alaska en had ik even daarvoor mijn trip naar India en Nepal (zie: Faces of India, Ode aan het prachtige Nepal en Back in time | India en Nepal) al geboekt voor 2 maanden later. Dat ik alle continenten (met uitzondering van Antarctica) bezocht heb heeft mij op een bepaalde manier rust gegeven. Nu we kindjes hebben is het tijd om dichterbij huis mooie plekken te gaan ontdekken. Maar…
Ondertussen blijf ik stiekem fantaseren dat we een half jaar lang met een jeep en zo’n vast tentje op het dak over het Afrikaanse continent crossen. Dat we onze kids zelf onderwijzen, zittend op gammele campingstoeltjes naast een drinkplaats met uitzicht op wilde dieren die komen drinken. Dat we elke avond bij ondergaande zon onze eigen braai klaarmaken nadat we ons gewassen hebben met water uit een emmer en dat ik familie, vrienden, kennissen en trouwe lezers via blogposts met foto’s en video’s uitgebreid op de hoogte houd van onze avonturen op AllinMam.com.
Zo, dan weten jullie dat ook weer! Ik heb last van reiskriebels. Het reisvirus zit in je lijf en als je eenmaal “besmet” bent kom je er nooit meer vanaf. I know, het klinkt allemaal mooier dan het in werkelijkheid is en ik weet dat heel veel mensen dit roepen en maar weinig mensen het ook werkelijk doen. Tegengehouden door de “zekerheid” van vaste banen, niet weg kunnen door naar schoolgaande kids, het niet kunnen bekostigen door vaste lasten zoals hypotheken die doorlopen… Anybody wants to sponsor? Hihi
Maar goed, Europa is nog zó onbekend voor mij. Dolgraag wil ik Scandinavië ontdekken en als de kids beiden hun zwemdiploma’s hebben vinken we graag het vlotvaren in Zweden af op onze wish-list. Ook een trektocht in de bergen van Zwitserland, Oostenrijk of Frankrijk waarbij we van hut naar hut wandelen om daar vervolgens te overnachten staat op het wensenlijstje. En uiteraard ontbreekt ook op dit lijstje Afrika nog steeds niet, waar we met vrienden en kids graag naartoe zouden gaan (inderdaad, met jeeps en tentjes op het dak. Alleen willen wij daar meteen een half jaar blijven :-). Ik wil onze kinderen zó graag laten zien waarom Afrika voor mij zo speciaal is!
Het Noorderlicht, ook zo’n dingetje. Komt denk ik op meerdere lijstjes voor! Maar hoeveel mensen gaan dit ook daadwerkelijk bekijken, hebben daar überhaupt de middelen voor? Wij beginnen deze zomer maar eens in Duitsland, waar we gaan kamperen bij een boer. Na een aantal jaren naar de Balearische eilanden en Griekenland te zijn geweest en vorig jaar “proef” gekampeerd te hebben in Drenthe hebben we nu in Sauerland een leuke kleinschalige camping gevonden op een boerderij in bedrijf, zonder zwembad, entertainment of wat dan ook.
We gaan lekker de natuur in met de kids, wandelen, misschien fietsen, op zoek naar sporen van dieren en hout sprokkelen voor een kampvuurtje. Dingen die we hier in de Kennemer duinen ook doen (OK geen kampvuurtje hier in de duinen :-) maar om ze alvast een beetje voor te bereiden op onze wish-list-Alpen-trektocht zoeken we wel al een beetje de bergen op. Ze weten natuurlijk nog niet echt waar ze het over hebben maar voorlopig hoor ik onze 3-jarige Madee ongeveer elke dag wel trots tegen iemand zeggen dat ze naar Duitsland gaat. Wordt vervolgd!
