Ouderschap

Weer naar school; dat betekent ochtendritueel aanpassen!

Hoera wij gaan weer naar school! De slogan die iedereen kent, en die vooral betekent “kijk uit voor rondslingerende kinderen op fietsen en van achter auto’s vandaan schietende kinderen”. Ook die van mij slingert weer rond op zijn fiets, in de ochtend niet zo fris en fruitig, want die overgang van vakantie bedtijden naar schooltijden is niet zo gegaan als gepland. Met als gevolg elke ochtend een jongetje wiens ogen nog dichtgeplakt zitten met een humeur om niet over naar huis te schrijven.

Ochtendritueel

Maar er valt wel over te bloggen, want dat ochtendritueel is wel een dingetje. Ik ben ook niet zo dol op de wekker, zeker niet als ik na overwerken pas om 01.00u a 01.30u in mijn bed lig en dan net even wat schoonheidsslaap te kort kom. Bliep bliep wekker om 07.35u, waarom gaat dat ding? Oooh ja, kindlief moet weer naar school. Dan is het toch stiekem nog maar een keertje snoozen en stiekem wil ik dat daarna nog een keer. Maar er moet een 8-jarige rustig aan gewekt worden. Ons ritueel is normaal gesproken dat hij wakker wordt om vervolgens bij mama te kruipen en nog even te knuffelen.

Weer naar school; dat betekent ochtendritueel aanpassen!

Maar met schooltijden lijkt meneer, ingewikkeld in zijn dekbed, op Dummie de Mummie en doet hij alsof hij een beer in winterslaap is. Ik roep ‘m onderaan de trap, geen kik, ik loop naar boven en zie daar mijn mini-mummie waar ik naast probeer te kruipen. Dan maar dubbelgevouwen met mijn 1.85m in het éénpersoonsbed, samen met de mini-mummie en ruim 30 knuffels!! Dee kat kan er ook wel nog bij waardoor vervolgens mijn kont en benen uit het bed steken en de mummie vrolijk doorslaapt.

De kleine mummie wordt eindelijk wakker en kruipt als een baby-aapje tegen mij aan en valt vervolgens gewoonweg weer in slaap met het credo: “Mama school is zo vermoeiend dus ik slaap nog even verder hoor”. “Nee nee, lief mannetje, we moeten opstaan, we moeten naar school”, waarop wordt gereageerd met “ik MOET niks”. En daar kan ik niks tegen in brengen want ik hoor mijzelf. We moeten namelijk niks, we willen, we kunnen, dat is wat ik wil horen, maar ik moet dit hebben, ik moet dat doen, nee….. dus de mummie draait zich om en valt weer in slaap.

Om 07.55u weet ik mezelf met kramp in mijn kuit van het scheef uit bed hangen de hoogslaper uit te wurmen. Een krioelende kat om mijn benen waar ik bijna over struikel, want: etenstijd. En de mummie wakker schuddend en kussend want: het is nu echt tijd om op te staan!! Met een hoop gezucht en gesteun komt de mummie nu dan toch tot leven. Ooit een mummie met ontploft haar gezien? Nee? Dan moet je eens langskomen!

Vervolgens is het Plons de kikker in de badkamer, wassen, ontploft haar fatsoeneren en aankleden onder luid gemor en gesteun. De kleine man wil niet naar school, hij wil liever werken en geld verdienen. Kan hem niet aan zijn verstand peuteren dat mama veel liever naar school zou gaan dan naar haar werk.

Weer naar school: gevaar op de weg

Bakje yoghurt met cruesli maakt de inmiddels gefatsoeneerde mummie zelf klaar en vervolgens is het jas, schoenen aan en richting school. Dan begint het “wij gaan weer naar school” gebeuren in de buitenwereld. Crossende pubers met grote kratten voorop hun fiets die in 3-tallen breed over de weg fietsen, ouders die met hun kinderen op een kruispunt schuin de weg oversteken (goed voorbeeld ouders, not!), kinderen die alleen naar school fietsen waarbij ik tig keer een hartstilstand krijg want waarom fietst er geen volwassene mee, kinderen die tussen auto’s door oversteken zonder te stoppen bij de kijklijn en de te hard rijdende auto’s die langs de kinderen scheuren.

Streetwise is zo’n mooi programma van de ANWB op scholen, zo jammer dat zo weinig ouders er iets mee doen. Vandaag of morgen loopt het met al die kinderen op mijn schoolroute vast een keer niet goed af. Mijn niet zo wakkere mummie op de fiets houd ik in ieder geval goed in de gaten. Die malloot die zo loopt te roepen: “blijf rechts, blijf rechts, niet zo slingeren”? that’s me. Dat jongetje dat dan roept “maaaaaaam dat doe ik toch, hou op nu!!!”? Dat is mijn humeurige mini-mummie.

* Uitgelichte foto via Shutterstock

In dit artikel kunnen affiliate linkjes voorkomen. Wij ontvangen een kleine commissie wanneer je doorklikt via zo'n linkje en een aankoop doet. Dit kost jou niets extra, de verkopende partij neemt deze commissie voor zijn rekening. Blij met de informatie die je op onze website gevonden hebt? Dan zijn we dankbaar wanneer je je aankoop doet via een van deze linkjes. Veel leesplezier!
Back to top button