In de nacht van woensdag 2 november op donderdag 3 november is het eindelijk zover. Mijn vliezen breken om half 3. Ik ben net naar het toilet geweest en eenmaal terug in bed voel ik iets knappen en wordt het nat van onderen. Ik weer terug naar het toilet om wat op te vangen. Yep, ik weet het zeker, mijn vliezen zijn gebroken!
Word ik nu wakker van de wekker?
Ik maak mijn man wakker en vertel dat het is begonnen. Nu wachten op de weeën. Het eerste uur voel ik op de harde buiken na helemaal niets en ik val weer in slaap. Opeens word ik wakker. Niet van een wee maar van de wekker die om 7 uur af gaat. Ik vind het een beetje gek dus ik bel de verloskundige die toezegt rond de middag even langs te komen voor een check-up.
Weeën blijven uit
Rond de middag, na nog geen enkele wee, komt de verloskundige en wil ze dat ik voor de zekerheid naar het ziekenhuis ga voor een CTG scan. Ik voel de kleine iets minder dan normaal en ze wil geen risico nemen. Om kwart voor 4 kunnen we terecht in het ziekenhuis en in de tussentijd zijn er nog steeds geen weeën. De CTG scan is goed en met de kleine gaat dus ook alles goed, gelukkig! De gynaecoloog geeft aan dat de weeën nog kunnen komen en dat ik, als de weeën niet vanzelf komen, sowieso na 48 uur opgenomen moet worden ivm het voorkomen van infecties door langdurig gebroken vliezen. De volgende dag, het is inmiddels vrijdag, moet ik weer terug komen om weer een CTG scan te maken.
Lees ook: De enige werkende manier voor het opwekken van de bevalling
Mijn eigen verloskundige is er niet bij
Ook op vrijdag is de scan in orde en de gynaecoloog verwacht niet dat de weeën op een natuurlijke manier gaan komen. De volgende dag, zaterdag, word ik opgenomen om ingeleid te worden. Officieel ben ik nu klinisch; mijn eigen verloskundige zal dus niet bij de bevalling aanwezig zijn.
Lees ook: Wat je nog niet wist over de eerste week na de bevalling
Aan de pillen om baarmoedermond weker te maken
Zaterdag om 10.00u kan ik terecht in het ziekenhuis. Ik krijg een pilletje ingebracht om mijn baarmoedermond wat weker te maken. Dit kan 3x daags gebeuren, om de 4 uur. Na de eerste pil moet ik me dus 4 uur vermaken. Helaas gebeurt er niet heel veel; geen enkele cm ontsluiting! Rond 23.00u ’s avonds wordt de laatste pil ingebracht. Ook krijg ik het advies om maar te gaan slapen, deze nacht kan het namelijk wel eens gaan gebeuren.
Eindelijk, weeën!
’s Nachts heb ik nogal last van harde buiken. Rond 03.00u vind ik dat de harde buiken wel met regelmaat terug komen dus ik ga de tijd bijhouden. Volgens mij zijn dit dus weeën! Ik haal de zuster erbij en geef aan dat het volgens mij is begonnen. Weer word ik aan de CTG gelegd zodat ze het goed in de gaten kunnen houden. Rond 04.00u komt de verloskundige en zij checkt of ik al ontsluiting heb. Helaas! Nog geen vingerkootje ontsluiting. Wel word ik naar de verloskamer gebracht en mijn man en zus kunnen mee. De weeën worden heftiger. Rond 06.00u uur heb ik nog steeds geen ontsluiting dus ik krijg weeën opwekkers. De weeën die nu komen zijn ontzettend heftig én pijnlijk. Ik krijg een pompje voor de pijn maar volgens mij helpt het helemaal niet! Elk uur word ik gecontroleerd op hoeveel ontsluiting ik zit. En dan, dan gaat het ineens heel snel.
Lees ook: 7 zwangerschap cliches die je gewoon niet (meer) wilt horen
Ik wil een ruggenprik! Helaas, te laat…
Rond 07.00 uur heb ik 3 cm ontsluiting. Ik wil een ruggenprik maar dan moet ik toch echt op 4 cm zitten. Rond 08.00u is het ineens te laat voor de ruggenprik want ik zit inmiddels al op 6 cm. In de tussentijd word de kleine nauwlettend in de gaten gehouden en de verloskundige vind haar hartslag verontrustend. Rond 10.00u heb ik 8 cm ontsluiting en ze geeft aan dat het “echte werk” snel kan beginnen. Over een uurtje komt ze terug. Dat word een half uurtje; ik blijk 10 cm ontsluiting te hebben en bij de volgende wee mag ik eindelijk gaan persen.
Daar is ze eindelijk, onze mooie dochter
Bij de eerste perswee zien ze het hoofdje al en twee persweeën verder is daar Esmee! Dit alles in 5 minuten tijd:-)
Esmee is geboren op 6 november om 10.50 uur en weegt 2660 gram.
Ik blijf een extra nachtje in het ziekenhuis en maandag aan het einde ochtend mogen we naar huis. Ondanks Esmee’s toch wat lage gewicht is ze kerngezond!
