Gastblogs

Kinderrechten: héél belangrijk!

We zitten in de auto, mijn vrouw en ik en de 2 kids. Uit de radio klinkt dat heerlijke nummer van Faithless, ‘God Is a DJ”, dus ik geniet. Maar het nummer moet af want er moeten kinderliedjes van Monique Smit opgezet worden. Zo niet dan dreigen de 2 passagiers op de achterbank de boel daar af te breken.

Ik weet niet precies wanneer, maar ergens in het hele proces van kinderen krijgen en opvoeden, heb ik blijkbaar het recht om naar mijn eigen favoriete muziek te luisteren verspeeld.

“Wat zullen we dadelijk eten?” vraagt mijn vrouw hardop en meteen schreeuw ik luid en enthousiast “Lekkere pittige chili con carne met kidneybonen”. Maar na hevige protesten vanaf de achterbank wordt besloten dat het Disney Tricolore Pasta wordt met een hele milde, zoetige tomatensaus en vooral weinig groenten.

Ik weet niet precies wanneer, maar ergens in het hele proces van kinderen krijgen en opvoeden, heb ik blijkbaar het recht om mijn eigen favoriete voedsel te eten verspeeld.

Die avond kijk ik wat langer TV. Mijn vrouw is al eerder naar bed gegaan, maar wanneer ik er naast wil gaan liggen blijkt dat mijn dochter al op mijn plek ligt. “Ze kon niet slapen” zegt mijn vrouw met een ‘big smile’. En dus druip ik maar af naar het bedje van mijn dochter dat 50 cm te kort voor mij is.

Ik weet niet precies wanneer, maar ergens in het hele proces van kinderen krijgen en opvoeden, heb ik blijkbaar het recht om in mijn eigen bed te slapen verspeeld.

De dag erna gaat echter alles goedmaken. Mijn vrouw is met een vriendin aan de andere kant van het land op stap en blijft daar ook slapen. De kinderen breng ik naar oma want die gaan daar een nachtje slapen. Ik heb dus het rijk alleen.

Wanneer ik de auto parkeer achter ons huis hoor ik een van mijn buren zeggen: “Mooie muziek joh.”. Ik was me er niet eens van bewust maar blijkbaar heb ik de hele terugweg van oma naar ons huis naar de keiharde kinderliedjes van Monique Smith geluisterd. Pas dan realiseer ik me dat ik de helft van die liedjes ook heb zitten meeblèren. En dat terwijl de kinderen niet eens aan boord waren.

Ik ga naar binnen en kook die heerlijke pan chili voor mezelf waar ik zo’n zin in heb. Maar na de eerste hap vliegt mijn keel in de fik. Blijkbaar heb ik er toch een beetje te veel rode peper in gedaan. Dit is niet meer te eten. Gelukkig hebben we nog een kliekje Disney Pasta met zoete rode tomatensaus. Ik hoef dus geen honger te lijden.

Hoewel ik die nacht het hele bed voor mij alleen heb en er zowel horizontaal, verticaal als diagonaal in kan liggen, kom ik maar niet in slaap. Halverwege de nacht strompel ik versuft naar de WC. De volgende morgen word ik wakker. Blijkbaar ben ik toch nog even lekker in slaap gevallen. Maar vreemd, mijn knieën doen wat zeer. Dan zie ik waarom. Blijkbaar ben ik na mijn toiletbezoek uit automatisme terug gekropen in het veel te korte bed van mijn dochter.

Om eerlijk te zijn: ik kan niet wachten tot de hele bubs weer thuiskomt vandaag.

In dit artikel kunnen affiliate linkjes voorkomen. Wij ontvangen een kleine commissie wanneer je doorklikt via zo'n linkje en een aankoop doet. Dit kost jou niets extra, de verkopende partij neemt deze commissie voor zijn rekening. Blij met de informatie die je op onze website gevonden hebt? Dan zijn we dankbaar wanneer je je aankoop doet via een van deze linkjes. Veel leesplezier!
Back to top button