Voor het eerst verliefd
Het is alweer koud op de slaapkamers na twee dagen storm en veel regen. Ik trek het dekbed over Ole heen en stop hem lekker in. Hij ligt helemaal te kroelen, hij vindt het altijd heerlijk in zijn bed.
Ik ga op de rand van zijn bed zitten. Dit is het moment dat hij altijd zegt dat het een mooi dagje was en hij neemt die dag dan graag nog even door. Het is stil en ik kijk naar hem. Hij ligt doodstil, zijn neus en ogen komen net boven het dekbed uit. “Ik ben verliefd op jou mama” zegt hij zachtjes. Het lijkt wel of ik vlinders in mijn buik voel, wat schattig! Maar, begint dat nu al? Hij is 3,5! “Ik denk dat ik ook verliefd op jou ben”, ik geef hem een aai over zijn bol en moet eigenlijk lachen omdat ik het zo lief vindt, maar ik doe het niet want hij is zo serieus. “Gaan we dan ook trouwen?” vraag ik hem. ” “Jaaa!” roept hij enthousiast. Hij denkt na. “Maar wat gaat die meneer allemaal vragen dan?” “Die meneer die erbij is als mensen gaan trouwen?” “Ja?” hij kijkt me vragend aan. “Die meneer zegt dan: Neemt u, huppelehuppelepup, aan tot uw wettige echtgenote en belooft u….” “Dat wil ik niet!!!” roept hij verschrikt. “Nee ik wil niet trouwen!” “Als jij niet wilt trouwen, dan hoef je niet te trouwen Ole”. “Ook niet als ik 10 ben, dan wil ik ook niet trouwen” hij kijkt inmiddels boos. “Ook niet als ik zo groot ben als papa. Of als opa, of als papa Noortje”. Hij is stil, denkt na. “Ik wil gewoon verliefd zijn.”
Ik geef hem een kus en zeg hem dat hij maar lekker moet gaan slapen. “En blijf vooral verliefd. Op je moeder. Zo lang mogelijk graag” mompel ik als ik de deur achter mij sluit.
* Uitgelichte foto via Shutterstock